Aire sekretu bat bazen,
Davidek jo, Jaunak laket,
baina zuri musikak zer axola?
Hola doa: laga, boga,
minor behera, maior gora,
errege aztoratuen Aleluia
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
“Fedeak ez du balio”
lamiak halaxe dio:
“lotuko zaitut sukaldeko aulkira…!”
Apurtu dizu tronua,
Moztu ilearen jira,
eztarritik erauzi: Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Jainkorik bada? Akaso.
Maitasunak ez dit erakutsi asko,
ene aurkaria tirokatzen baino…
Ez da lantu gauerdian,
Kandelargia ere ez, agian,
aleluia hotz eta apurtua!
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Egon naiz hemen lehenago,
gela ezagun, lurra lagun,
zu topatu arte nintzen bakarrik.
Bandera arkuan zutik,
maitasuna ez da desfile baizik,
gauza zirtzila eta ospela¬ Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Behiala azaldu zenidan
zer den gure oinen pean
baina hori jada amaitu da, ala?
Zure baitan nintzenero
uso santua hegaz unero,
jaulkitako hats oro, Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Nire onena, askorik ez,
ezin senti, ukimenez…
Zinez, ez dizut egin iruzurrik.
Halaere, zer, dena oker?
Zure aurrean zutik nager,
mihi puntan dudan oro Aleluia!
Aleluia! Aleluia!
Aleluia! Aleluia!