Ez da errexa ekiditeko
minbiziaren “batxea”,
ta ez da errexa errimatuta
hitz egokiak batzea.
Ez da errexa zure bizitza
aldatzerik pentsatzea,
ta era berean zein ederra den
kariño hau juntatzea.
Neretzat a ze trantzea!
Bertsolaria izatea ta
bertso hauek ez gozatzea.
Ta inoiz kantatu behar ez nituzken
hiru bertso kantatzea.
Lau barrutidun herri bat gera,
ta batzean lau zutabe.
Ta une txarretan batu izan zaigu
behar bazen itsasua ere.
Gaurko egunak oilo ipurdiz
ipini dizkit goi ta behe,
injustizi bat bihurtu degu
kariñoaren aldare.
Zuen herriaren alde,
lana egin nahi izan zenuten,
bate zalantzarik gabe.
Ba lasai egon zintezkete ze,
zuen herria hemen gaude!
Esperantzari ate bat dago,
gaurko kariño igorrian.
Eguna oraingoz maitasunetik
dijoa orokorrian,
gero arte bat emanagatik
horren modu jatorrian,
gaurko egunak motibo gris bat
ez al dauka jatorrian?
Rotulagailu gorrian
“ekisak” jartzen joango gera
egutegiko orrian,
Ta ze gustora kantauko dudan
zuen ongi etorrian!
Haritz Kazabal